28 Nisan 2015 Salı

Dava



            Kafka okumalarıma Dava'yla devam ettim. Bu kitapla bir süre Kafka okumamaya karar verdim. Kendimi hazır hissetiğimde Şato ve Amerika adlı eserlerini de okumayı istiyorum.

          Gelelim Dava'ya: Ben fotoğrafını paylaştığım yayınevinin kitabını okudum. Malesef çeviriyi beğenmedim. Cümle düşüklükleri, devrik cümleler -ki devrik cümleler beni rahatsız etmez- bu kitapta beni çok rahatsız etti ve okumamı zorlaştırdı. Konu itibarıyla da zor ilerleyen bir kitaptı. Hatta bazı yerleri tekrar tekrar dönüp okudum. Dili ağır ve çeviri de güzel olmayınca kitap tam bir eziyete dönüştü.

        Kitap Josef K'nın tutuklanmasıyla başlar. Bu tutuklama, çok değişik bir tutuklamadır;  çünkü tutkludur ama işine gidip gelmeye devam eder. O işine devam ederken Dava'sı da devam eder. Kitap boyunca neden dolayı tutuklandığını ve davasının konusunun ne olduğunu merak edip durdum. Ama ne yazık ki kitap bitmesine rağmen öğrenemedim. Çünkü Kafka ısrarla bu konuya değinmiyor. Kitapta ilginç olan şeylerden biri de herkesin bu davadan haberinin olması. Kitapta ki tüm kahramanlar davayı biliyor ama okur bilmiyor. Bir ara acaba yazar davanın ne olduğunu söyledi de ben mi kaçırdım diye düşündüm. Geri dönüp tekrar okuduğumda kaçırdığım bir şeyin olmadığını fark ettim.

           Kitapta zaman zaman saçma şeylerle de karşılaşıyorsunuz. Mesela mahkeme salonları ve bu salonlardaki insanların tavırları, gerçekleşen konuşmalar bana acaba "Josef K rüya mı görüyor?" diye düşündürdü. Çünkü çok saçma adeta bir rüyayı andıran şeyler yaşanıyor. Örneğin Josef K, mahkeme salonunu ararken bir isim uyduruyor ve girdiği odalar da bu ismi söyleyip orada olup olmadığını söylüyor. Derken bir salonda bu isimde birini buluyor ve ne tesadüftür ki bu Josef'i yargılayan yargıç çıkıyor. Neyse...



          Kitabı okurken bazı bölümlerin yazar tarafından tamamlanmadığını ya da silindiğine dair notlar görüyorsunuz. Kitabı anlamak zorken bir de tamamlanmamış ve silinmiş bölümlerin oduğunu görmek "acaba kitap bu bölümlerin olmamasından mı zor anlaşılıyor" gibi bir soru uyandırıyor insanın aklında..

            Yazar aslında Dava'yı sembolik anlamda kullanıyor. Anlatmak istediği şey kişinin yaşamda hapsolması dava ise kişinin yaşama uğraşıdır. Önünde sonunda hepimiz bu hayatta tutsağız ve hepimiz hayat davamızın  sonunda tıpkı Josef K gibi idama mahkum olacağız, yani öleceğiz. Kafka'nın hayatı bir hapishane olarak görmesini çok karamsar buldum. Sanırım bu biraz da onun psikolojik yapısından kaynaklanıyor. Sembolik anlatımları severim ama kitabın zor okunması ve çevirinin kötü olması beni çok yordu.

       Eğer Kafka okumak isterseniz bence başlamanız gereken kitap Dönüşüm olmalıdır. Dava'yla başlarsanız Kafka okumaktan vazgeçebilirsiniz. Dönüşüm bana göre çok daha iyi bir kitaptı.

0 yorum:

Yorum Gönder