18 Şubat 2017 Cumartesi

Vezir Parmağı


          Annem Mahsun Kırmızıgül'ün filmlerini çok seviyor. Özellikle Mucize filmini defalarca izlemiştir herhalde. Neyse...


        Gördüğü kemoterapiler ve radyoterapi sırasında hiç evden çıkamadı ( hastane hariç). Özellikle kalabalık ortamlardan hep uzak durdu. Geçen hafta artık iyileştiğine (umarım ve inşallah)  ikna olup sinemanın yolunu tuttuk.



               Görüntüler harikaydı. Filmi çektikleri mekan büyüleyiciydi ( sanırım Kuzey Irak'ta bir yerde çekilmiş) gidip görmek ve gezmek isterim oraları. Müzikler de çok güzeldi. Yasemin Yalçın'ı çok özlemiştim, çok beğenirim oyunculuğunu -ki filmde de harika bir performans sergiliyor.



           Amma övdün filmi diyeceksiniz. Ama daha son sözümü söylemedim. Filmi ne yazık ki beğenmedim. Hem de hiç beğenmedim. Sahneler arasında kopukluk vardı. Sanki bazı sahneler sırf espri yapılabilsin diye kurgulanmıştı. Filmde bir bütünlük yoktu sanki. İzlerken sıkıldım ve bir an önce bitmesini istedim.



         Filmin konusu güzeldi ama iyi işlenmemişti. Bence çok daha iyi bir film olabilirdi. Aceleye mi geldi anlamadım. Sonuç olarak ne oldu dersiniz: Ana-kız hayal kırıklığıyla evimize geri döndük. 



2 yorum:

Mai dedi ki...

heeeee. gitmeye zaten hiç niyetim yoktu, iyice "iyi ki" dedim şimdi.
Annene de sevgiler benden Fatoş :-)

Derdest fikirler dedi ki...

İletirim Kadriye sağol :)

Yorum Gönder