Annemin Yarası

         Bu hafta sonu hava çok kötü olunca evde kalıp kendime ufak çaplı bir film festivali düzenledim. Tabi ki bunları netten izledim. Çok da keyif aldım bu festival işini daha sık yapmaya karar verdim. Size de tavsiye ederim.

        Cumartesi günü arkadaşlarımdan duyduğum fakat bir türlü izlemeye fırsat bulamadığım Annemin Yarası filmini izledim. Hem güzel hem dokunaklı hem de konusu müthiş etkileyiciydi. Siz de benim gibi izlemediyseniz mutlaka izleyin hatta izlettirin derim.

       Filmde ilk dikkatimi çeken çekimler oldu. Mekanlar ve çekimler çok güzeldi. Oyunculuklar ise hakikaten harikaydı. Özellikle Ozan Güven ve Meryem Uzerli'ye bayıldım. Belçim Bilgin ve Okan Yalabık'ta iyiydi. Ama nedense diğer ikisi daha ağır bastı bende.

       Filmin konusuna gelirsek eğer; Salih yetimhanede büyüyen ve ailesini aramaya çıkan bir çocuktur. Öğretmeninin verdiği adrese gider ve annesiyle tanışır. Fakat annesi onu hatırlamaz. Çünkü Salih, ülkedeki iç savaş sırasında tecavüz sonucu hamile kalan bir kadının oğludur. Annesi uzun yıllar tedavi görür ve yaşadığı her şeyi unutur, hatta bir oğlu olduğunu dahi hatırlamaz. Salih tüm bunları babaannesinden öğrenir. Tecavüz eden kişi ise Sırp komşuları Boris'tir. Babaanne torununa bu kişinin ismini söyler ve intikam almasını ister. Salih'te babasını aramaya başlar.

       Ülkede o isimde pek çok kişi vardır tek tek onları bulur, kimi ölmüş kimi de tamamen felçlidir. Onları eleyerek geriye bir kaç kişi kalır. Adı Boris olan bir kişinin yanında işe girer. Onunla ilgili araştırma yapar ve o kişinin de babası olmadığını anlar. Ama bu defa yanılır. Yanında işe girdiği kişi filmin sonunda babası çıkar. Film acı bir sonla biter.

        Bütün filmi anlattın nesini izleyeceğiz diyebilirsiniz? İnanın film anlattığımdan çok daha fazla şeyi içeriyor. Özellikle Salih'in annesine söylediği söz çok şey anlatıyor: " Ben annemin yarasıyım". Bir evladın söyleyebileceği en acı söz. Film de ismini buradan alıyor. Başta da söyledim yine söylüyorum: Bu filmi mutlaka izleyin.