Bugün okuduğum ve okuduktan sonra bunu nasıl daha önce okumadım diye kendime şaşırdığım bir şiir. Tek kelimeyle nefis. Bu şiiri keşfetmemi sağlayan Mustafa Hoca'ma teşekkür ediyorum.
AFFI UMUMİ
Kazayı, belayı, eceli;
Habil'i, Kabil'i
Melek olduğuna güç inandığım
Azrail'i
Affettim.
Beddualarıyla dili;
Sonu gelmeyecek masallarıyla
Başı, ayağı, eli,
Afettim.
Açarken yapraklar, açarken güller
Diyar diyar, belde belde, dağ dağ
Gölgemin gölgesi kara haber,
Seni de;
Takdir, mukadderat, kader;
Seni de affettim.
Bahçemi beğenmeyen çiçekleri de,
Soframı hor gören yemekleri de,
Gelmişleri de, gelecekleri de Affettim.
2 yorum:
Çok beğendim.
Şair burada bayrak ve kan temasında bildiğimiz duygularının aksine yüksek titreşimlere
geçerek seslenmiş. Ne güzel ve ben sayende öğrendim. Teşekkür ederim Fatoş'cum.
Yorum Gönder