Geçtim Ama Tiyatrodan

               Hafta sonu Beyoğlu'nda Küçük Sahne'deydim. Geçtim Ama Tiyatrodan oyununu izledim. Oyun iki perde ve yaklaşık 2 saat 15 dakikaydı.

           Yazarı Yeton Neziray Türkçe çevirisini ise Senem Cevher yapmış. yönetmenliğini Atilla Şendil'in yaptığı oyunun konusu  Kosova Devlet Tiyatrosu'nda çalışan oyuncu, müzisyen ve teknisyenlerle ilgiliydi.

       Maaşlarını alamayan sanatçılara Kosova Başbakan'ın sekreterinden bir teklif gelir. Aslında bu bir teklif değil resmen dayatmadır. Yaptığı dayatma ise şu; kosova'nın bağımsızlığının ilan edileceği gün sanatçlardan bir oyun sahnelemelerini ister. Bağımsızlığın ne zaman ilan edileceği ise belli değildir. Başbakanın sekreteri, daha oyun sahnelenmeden pek çok yasak ve sansür getirir. Sürekli olarak yönetmenin işine karışır ve oyun metnini değiştirmeye çalışır.
       

      Herşeye rağmen çalışmalara başlayan sanatçılar çeşitli bürokratik engellerle karşırlar, bir süre sonra hepsi kendi çıkarına davranmaya başlar. İşte o zamanda devreye rüşvet ve sahtekarlık girer.

      Oyunculuklar ve dekor çok iyiydi. Oyunda beni rahatsız eden tek şey şarkılar oldu. Bence gerekli değildi. Ama nedense bu gerek şehir tiyatrolarında gerekse devlet tiyatrolarında sürekli kullanılıyor. Gereksiz yere şarkılar söyleniyor ( yaptıkları oyunculuk alıştırmasındaki şarkı hariç) . Bu da kafamda şöyle bir soruya neden oluyor: Acaba oyunlarda şarkı ve dansa yer verildiğinde oyun daha çok mu seyirci çekiyor? Bu sorunun cevabını bilmiyorum. Ama gerksiz şarkılarla oyunun akışının bozulduğunu düşünüyorum.

       Türkiye'nin sorunlarına da ufak bir taşalama yapan bu oyunu hepinize tavsiye ederim; izleyin. İyi seyirler dilerim...