Karıncalar- Bir Savaş Vardı

           Bugün Kadıköy Haldun Taner'deydim. Her gittiğimde iyi ki tiyatro var, iyi ki sanat var, diyorum.

          Karıncalar oyunu, tek kişilik dev bir oyun. Yazarı, benim çok sevdiğim yazarlardan biri olan Amerikalı John Steinbeck. O'nun,  Fareler ve İnsanlar, Gazap Üzümleri ve Bitmeyen Kavga adlı romanlarını büyük bir zevkle okumuş,  Fareler ve İnsanlar kitabının etkisinden çok uzun süre kurtulamamıştım.

     John Steinbeck bu oyunu Boris Vian'la birlikte yazmış. Oyunun yönetmeni, Ergun Üğlü, oyuncusu ise Mert Turak. Mert Turak'ı,  muhteşem performansından dolayı kutluyorum. Ben ağlamasam da oyunda kendini tutamayan pek çok seyirci oldu.

       Oyun tam bir savaş karşıtlığını işliyor. Zaten savaşlar, ( savunma olmadığı sürece)  kesinlikle karşı olunması gereken bir durum bence. Oyunun en acı sahnesi,  askerin mayına bastığı sahne oldu. Tam savaştan kaçmaya karar verdiği sırada bir mayına basıyor, böylece kendi kendisinin esiri oluyor. Orada sevgilisine söylediği söz beni çok etkiledi. " Burada ne kadar kalırım bilmiyorum Jacklin, bildiğim bir şey varsa, artık ben, seni bekliyorum." Ayağını mayından kaldırmadan saatlerce hatta sanırım günlerce kalıyor.

        Mayına bastığı yerde bir de karınca yuvası vardır. Zavallı asker bir yandan mayın bir yandan da karıncalarla mücadele halindedir.

         Oyuna yönelik tek eleştirim savaş sahnelerinde yüksek sesten dolayı kaçırdığım pek çok replik oldu. Ama şunu da söylemeden edemeyeceğim o sahnelerde sesin duyulmaması savaş sahnesini daha gerçekçi hale getirdi.

     

       Oyun muhteşem, ışık muhteşem, konu muhteşem, oyuncu muhteşem. Kaçırmayın bu oyunu derim.