Yalnızız

               Okuma grubum olan Bişnev'le bu ay ki kitabımız Peyami Safa'nın Yalnızız'dı. Kitap tek kelimeyle muhteşemdi. Müthiş bir anlatım ve akıcı bir dili vardı. Elinize aldığınızda bırakamadığınız kitaplar var ya işte ondan.

        Muhafazakar ve milliyetçi bir yazar olan Peyami Safa, daha önce Komünistmiş sonra Faşizmi desteklemiş, sonrasında da Kemalizme ve milliyetçiliğe kaymış. Anlayacağınız her ideolojinin içine girmiş çıkmış bir insan.

       Kitapta ilgimi çeken ve beni şaşırtan şey yazarın tekniği oldu. Kitabın girişinde iki dayı, bir anne, bir kız ve bir erkek çocuk var. Kitap hep bu kahramanlarla devam edecek sanıyorsunuz. Ama öyle değil. Sayfalar ilerledikçe yeni yeni kahramanlar ekleniyor. Psikolojik tahlilleri süperdi. Okurken yazarın ciddi bir psikoloji ve felsefe okuyucusu olduğunu anlıyorsunuz. İnanılmaz bir bilgi birikimi var. Tüm birikimi Samim adlı kahramandan dinliyorsunuz. Dayılardan Samim Doğu'yu Besim ise Batı'yı simgeliyor. Tüm kitap boyunca Samim bir numaralı kahramanım oldu.

         Peyami Safa'ya göre doğu ve batının bir sentezi yapılmalı. Sadece batıya yönelinirse bu yozlaşmaya neden olur. Kitapta da özellikle kadın kahramanlar üzerinden bu yozlaşma veriliyor. Ne yalan söyleyeyim kitabı okurken "acaba Peyami Safa'nın kadınlarla ilgili bir problemi mi vardı?" diye düşünmeden edemedim. Çünkü özellikle kadın kahramanlar kötü özelliklere sahip. Cinsiyetçi bir ayrım yaptığını düşünüyorum. Toplantıda bu konu gündeme geldiğinde batılılaşmanın özellikle kadınları daha çok etkilediğini bu yüzden kadınlar üzerinden bu konuya değindiği söylendi. Olabilir.

         Edebi yönü çok güçlü bir eser. Zaman zaman gerilim romanlarına taş çıkaracak bölümleri de mevcut. Peyami Safa okumadıysanız bu kitabını şiddetle tavsiye ederim.