Antabus

        Kuzenim Mehtap bu oyuna tam üç kere gitmiş. Geçen yıldan beri ne zaman tiyatro konusu açılsa "Fatoş Abla bu oyuna mutlaka gitmelisin"deyip durdu. Geçen yıldan not almıştım oyunu, sonunda cumartesi akşamı izledim. Buradan öncelikle Mehtap'a , sonra da oyunda emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. Cumartesi günü birbirinden güzel iki oyun izlemiş oldum.

             Oyun Levent'te Tatbikat Sahnesi'nde sahneleniyor. Oyunun Genel Sanat Yönetmeni, Erdal Beşikçioğlu, Yazarı Seray Şahiner, Yönetmeni, İlham Yazar, Oyuncusu Nihal Yalçın, Müzik, Ali Erel ve Işık Tasarımı Başak Vural'a aitmiş.

              Oyuna geçmeden önce biraz salondan ve sahneden bahsetmek istiyorum. Çünkü bildiğimiz klasik tiyatro salonu değildi. Sahne salonun hemen hemen her yerine kurulu olan ve bir birine bağlantılı podyum benzeri bir şeyden  oluşuyor ( valla podyum kelimesi yerine ne kullanabilirim diye çok düşündüm ama bulamadım, yine en iyi podyum anlatır gibi geldi). Seyirci koltukları 360 derece dönebilen koltuklar olduğu için salonun her yerini görebiliyorsunuz. Salonun bu durumu ve seyirci koltukları oyuna güzel bir hava katmış bence ( değişiklik her zaman iyidir). Belki anlatamamışımdır diyerek aşağıya sahnenin fotoğrafını koyuyorum.

            Şimdi gelelim oyunun konusuna: Türkiye'nin kanayan yaralarından biri olan kadına şiddet, oyunun işlediği ana konu. Leyla Taşçı ailesiyle birlikte İstanbul'a taşınan, bir konfeksiyon atölyesinde işe giren, orada tecavüze uğrayan ama bunu ailesine anlatamayan genç bir kızdır. Hamileliğiyle durum ortaya çıkar ve aile Leyla'yı kendisinden yaşlı bir kumaş tüccarıyla evlendirir. Ailesinde gördüğü şiddetten kaçmak için evlenen Leyla, denize düşerken yılana sarıldığını daha sonra anlar. Eşi alkoliktir ve sık sık Leyla'yı döver. Her hafta defalarca eşinin tecavüzüne uğrar. En sonunda Leyla Taşçı ve eşi gazetelerin üçünce sayfasına konu olurlar. Şimdi konuyu okuduğunuzda çok acıklı diyebilirsiniz. Haklısınız ama konu kara mizah olarak işlendiği için bir trajedi izlemiyorsunuz.

            Oyunculuk konusunda Nihal Yalçın müthiş bir performans sergiliyor. Tek kişilik oyun olmasına rağmen asla sıkıcı değil. Oyun tek perde ve bir saat otuz beş dakika kadar sürüyor. Az kalsın unutuyordum. Oyunun ismi bir ilaç ismi aslında. İnsanlara alkolü bıraktırmak için verilen bir ilaç, Leyla Taşçı'nın gizli gizli kocasına verdiği ilaç.

         Oyun başlamadan önce koltuğunuzda bu ilacın prospektüsünü görürseniz şaşırmayın. Bence bu oyunu da kaçırmayın. Sevgiler ve iyi seyirler...