Masumlar

           Burhan Sönmez'in ikinci kitabıyla karşınızdayım. Yazar bu kitabıyla 2011 yılında Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Sedat Simavi Edebiyat Ödülü'nü almış.

          Kitabın arka kapağında Haymana, Tahran ve Cambridge'te geçen hayatlar diye yazılmış ama bence kitap Haymana'yla Cambridge arasında geçiyor. Büyük olasılıkla yazar kendi yaşadıklarını yazmış diye düşündüm. Çünkü yazar Haymana'da doğmuş ve şu anda da Cambrdige'te yaşıyor.

         Bence yazarın Kuzey kitabı bu kitaptan çok daha güzeldi. Orada hayali bir dünya vardı burada ise tamamen gerçek bir dünya var.

         Kitabın ana kahramanı Brani Tawo, Türkiye'deki siyasi durumdan dolayı İngiltere'ye gidip orada yaşamak zorunda kalan ve imsomnia hastalığıyla mücadele içinde olan bir antikacı dükkanında tesadüfen tanıştığı İran'lı Feruzeh'le aşk yaşayan bir kişidir. Brani Tawo Haymana'lıdır. Kitaptaki bölümler,  Haymana ile Cambridge'te geçen olaylar üzerine kurulu. Cambrdige'te yaşananlar Brani Tawo'nun şimdiki hayatını anlatırken Haymana'da yaşananlar ise Brani Tawo'nun köyündeki insanları ve geçmiş zamanı anlatmaktadır.

          Kitabın dili son derece akıcı ve etkileyici. 160 sayfa nasıl başladı ve bitti anlamadım. Yazarın bu kitabını da beğendiğim için çıkan diğer kitabını da okumaya kara verdim. Sizlere de tavsiye ederim. Son olarak kitaptan altını çizdiğim ve beğendiğim cümleleri paylaşmak istiyorum. Herkese sevgiler..

           Sayfa 9: "Benim vatanım çocukluğumdu ve ben büyüdükçe uzaklaştım ondan, uzaklaştıkça da o büyüdü içimde." 

          Sayfa 16: "Tanrıya özenerek sahte insan sureti yaratan fotoğrafçıların sözlerinden de şüphe etmek gerekir."

          Sayfa 64: " İnsan, hakkında konuşamayacağı şeyi sessizliğe bırakmalı demiş Wittgenstein."

           Sayfa 72: "Hayat, biri yaşanmış diğeri yaşanmamış iki bölümden oluşur. Önemli olan yaşanmamış bölümüdür."