Spor ve Beslenme Günlüğü 5 / Karatay Diyeti

          Yıllar önce (sanırım ilk çıktığı yıl)  bu kitabı okumuştum. Bu diyet hiç bana göre değil diyerek kitabı halama hediye etmiştim. Kitap bana göre değildi çünkü ben ne mantıdan ne de makarnadan  uzak kalamazdım. Gel zaman git zaman arkadaşım Berna'nın kızı Begüm'ün bana "Şekersiz Hayat" adlı bir kaç blog tavsiye etmesiyle hayatım değişti. Hatta Begüm'e bu hayat bana göre değil dediğimin ertesi günü kendimi bu hayatın içinde buldum :)

       Diyete başladığım ilk 21 gün ( hatta bu günü şafakta gün sayan asker gibi geriye saydım), ekmek, makarna, pirinç, şehriye ve tabiki şeker ( buna meyvelerde dahil) kesinlikle yemedim. Çok zorlanacağımı düşünürken tam tersi oldu. Diyeti çok ama çok kolay uyguladım. Hatta kendimi nasıl şartlamışsam artık yanımda insanlar pasta börek yerken imrenmedim bile.

        İkinci 21 günlük periyotta araba aldığım için bir kutlama yapalım diyerek pasta ve baklava aldım. Tahmin edin ne oldu?  Pastayı iki çatal zar zor yedim tatlıdan da bir dilim yedim ve bütün gün midem ağzımda gezdim. Bedenim resmen tatlıya tepki verdi hemde çok şiddetli bir tepki verdi. Dün de tatlı yedim ve yine tüm gün hasta olarak gezdim ( şaka değil ciddi ciddi hasta yattım).

         İki defa yaşadığım tatlı kabusundan çıkardığım ders şu: Benim bedenim kesinlikle tatlı veya şeker türevi şeyleri kaldırmıyor. Tesadüf müdür bilmem ama ne zaman tatlı yesem o gün çok kötü allerji oldum ve bedensel olarak müthiş bir halsizlik hissettim.  Bence benim yaptığımı sizde deneyin ( zayıflamak için değil sağlık için yapın) ve şekerin vücudunuzda yarattığı etkiyi gözlemleyin. Hani beyaz zehir derler ya, yaşadıklarımla "zehir" olduğuna bende ikna oldum.

      Şu anda üçüncü 21 günlük periyodun içindeyim. Bu üç periyotta bir kere mantı, bir kere makarna ve iki defa da tatlı yedim. Belirli zaman aralıklarıyla yedim. Bunlar şeker dengesini bozan besinler ve ne zaman yesem hakikaten sürekli yeme eylemi içine girdim. Yani bir kısır döngü içine girdim. Yiyince acıktım acıktıkça yedim. Ama bunları yemediğim zaman hem acıkmadım hem de kendimi çok zinde hissettim.


       Karatay diyetini yapmaya başladığımdan beri toplam yedi hafta geçti ve bu süre içerisinde ben tam 9 kilo verdim. Kilo vermek benim için gerçekten güzel bir sonuç oldu. Ama daha da güzeli diğer diyetlerde ki gibi hiçbir şeyde gözümün kalmaması oldu. Bu arada günde bir saat yürüyüş yaptım. Haftada bir veya iki gün hariç yürüyüşlerimi aksatmamaya çalıştım.

       Bu beslenme tarzını ben çok sevdim. Çünkü, kendimi enerjik hissediyorum. Tatlıyı ve şekeri hiç aramıyorum. Makarna ve mantıyı ise arada bir ödül olarak kendime veriyorum. Bu ödül yöntemi harika bir yöntem. Bir gün yiyeceğimi bilmek o yiyeceği kendime yasaklamamak yiyeceğe karşı isteğimi de azaltıyor. Mesela bugün makarna vardı yemedim. Çünkü hafta sonu mantı yiyeceğim.

       Bu beslenmeyi yaşam tarzı haline getirebilecek miyim şimdilik bilmiyorum? Fakat deneyimlerimi sizinle paylaşmaya devam edeceğim. Hafif ve sağlıklı günler dilerim..